Kao popratni program međunarodne kulturne suradnje koja se ogleda u gostovanju njemačkog eksperimentalnog fotografa Jörga Heiecka u krčkoj Galeriji Decumanus, i to izložbom cijanotipija naziva Plavo – Krk Cyanotypen, 26. kolovoza 2021. godine, pod njegovi je vodstvom održana i jednodnevna radionica cijanotipije. Tom je prigodom tu danas posve zaboravljenu fotografsku tehniku istražilo dvoje krčkih vizualnih umjetnika: Andrea Staničić i Igor Gržetić. Izložbu i radionicu organizirao je Centar za kulturu Grada Krka.
Što je cijanotipija?
Cijanotipija predstavlja jednostavan kemijski proces koji je otkrio Sir John Herschel, 1842. godine, koristeći ga za stvaranje preslika bilježaka i dijagrama. Specifičnost tog postupka ogleda se u fotografijama karakteristične prusko plave boje. Istom se tehnikom koristila engleska botaničarka i fotografkinja Anna Atkins koja je taj postupak iskoristila za stvaranje fotograma biljaka. Bavila se proučavanjem paprati i algi čije je fotograme poslije koristila kao ilustracije u svojoj knjizi Photographs of British Algae: Cyanotype Impressions, iz 1843. godine. Ta se knjiga smatra prvom fotografski ilustriranom knjigom. Jeftina i netoksična cijanotipija prvi je potpuni fotografski proces koji ne koristi srebro i koji daje trajnu pozitivnu sliku u različitim tonovima plave boje. Tehnika se temelji na emulziji dviju kemikalija – amonijeva željezo citrata i kalijeva željezo cijanida – kojima se premaže papir ili tkanina. Prusko plava boja smatra se jednim od prvih sintetički dobivenih pigmenata koji je bio popularan među slikarima i umjetnicima. Pigment je, 1706. godine, stvorio njemački proizvođač boje Johann Jacob Diesbach koji je slučajno, eksperimentirajući oksidacijom željeza, dobio prusko plavu boju. Dotad su se u umjetnosti koristili izrazito rijetki prirodni pigmenti plave boje poput prirodnog minerala azurita.